จุดกำเนิดของวัวสายพันธุ์แบล็คแบรงกัส

วัวสายพันธุ์แบรงกัส เกิดจากการผสมข้ามสายพันธุ์ระหว่างวัวพันธุ์บราห์มัน (Brahman) กับวัวพันธุ์แองกัส (Angus) เริ่มต้นในปี พ.ศ. 2475 โดยกระทรวงเกษตรสหรัฐอเมริกา ที่ฟาร์มทดลองปศุสัตว์ไอบีเรีย (Iberia Livestock Experimental Farm) รัฐลุยเซียน่า

จุดประสงค์หลัก ของการผสมข้ามสายพันธุ์นี้ คือ
1. ต้องการวัวสายพันธุ์ใหม่ที่มีความทนทานต่อสภาพอากาศร้อนชื้น
2. มีความต้านทานต่อโรคและแมลง
3. มีเนื้อคุณภาพดี รสชาติดี
4. ให้นมปริมาณสูง

ผลลัพธ์ที่ได้ คือ
1. วัวสายพันธุ์แบรงกัสที่มีคุณสมบัติครบตามต้องการ
2. ความทนทาน: วัวแบรงกัสมีขนสีดำสั้น หนา ช่วยให้ทนต่อสภาพอากาศร้อนชื้น
3. ความต้านทานโรค: วัวแบรงกัสมีความต้านทานต่อโรคพยาธิภายนอก เช่น เห็บ หมัด และทนทานต่อโรคภายใน เช่น โรคไนโรบี
4. เนื้อคุณภาพดี: วัวแบรงกัสมีเนื้อที่มีลายไขมันแทรกสวยงาม (Marbling) รสชาติดี นุ่ม ชุ่มฉ่ำ ละมุนลิ้น